ای ستاره من هر شب به عشق دیدن تو چشم به آسمان میدوزم اما تو دیر می آیی و زود هم میروی .

دیر آمدن تو حکمتی و زود رفتن تودلیلی دارد,

تو عاشق ماهی و ماه عاشق خورشید

من عاشق توام و او عاشق من

ماه در پی خورشید محو میشود و از دیدگان ما پنهان و من و ستاره و

او در پی همدیگر همچون ماه ...

هر گاه ماه و خورشید به هم رسیدند من و تو و او هم به هم خواهیم رسید.

خدا را چه دیدی ؟

شاید همین فردا ماه و خورشید در آغوش هم بوسه عشق را هدیه هم بکنند

آسمان و زمین و مردم و هر چه در زمین و آسمان است نظاره گر این عشق

افسانه ای شوند .

آن وقت من و تو و یا او و من ممکن است همچون آن دو روزی بوسه عشق را تجربه کنیم.

درد دل یار()

ای کسانی که مسئول مرگ من هستید دوست دارم وقت مردن چشمانه مرا باز بگذارید تا دوستان بدانند

که چشم انتظار از دنیا رفتم.

مرا درتابوت سیاهی بگذارید تا همه بدانند دسته خالی از دنیا رفتم

قالب یخی بر سر مزارم بگذارید تا با اولین طلوع خورشید به جای یارم بر سر مزارم آب شود و بگرید

چون میدونم اون از مرگ من هم با اطلاع نمیشه!!!

 

درد دل یار()

تو روزی با غم سنگین ز شهرم کوچ خواهی کرد

و من در پرنیان خاطرات خویش به یاد عشق پاک تو به نرمی گریه خواهم کرد

و در عمق افق فریاد خواهم زد:

تو ای عاشق ترین عاشق

سکوت سنگفرش یادها را یک زمان بشکن

و در امواج رویاهای رنگارنگ مرا یک دم به یاد آور

که در تکرار معصوم نفسهایت نیازی خسته می جوشد

به هر جا می روی بی من ؛کسی را جستجو کن باز

که در اعماق چشمان بلوریت تمام هستی اش را جستجو می کرد

درد دل یار()